پرورش سلول‌های مغزی انسان در مغز موش
تاریخ انتشار: ۲۲ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۸۷۰۱۸
یک تیم تحقیقاتی در ایالات متحده نشان داده است که بافت مغز انسان کاشته شده در مغز موش‌ها می‌تواند در مغز میزبان ادغام شود که این امر نوید توسعه روشی کاملا جدید برای مطالعه اختلالات مغزی را به دانشمندان ارائه می‌دهد.
به گزارش ایسنا، پروفسور سرجیو پاسکا و همکارانش در دانشگاه استنفورد در کالیفرنیا در مطالعه اخیرشان توده‌هایی به اندازه دانه کنجد از سلول‌های مغز انسان به نام ارگانوئید را که در یک لوله آزمایش رشد کرده بودند، برداشتند و در مغز بچه موش‌ها کاشتند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در این تحقیق که در مجله نیچر منتشر شده است، آنها گزارش دادند که نه تنها بافت مغز انسان زنده می‌ماند، بلکه سلولها خود را در مغز موش ادغام می‌کنند و با سلول‌های مغز موش ارتباط برقرار می‌کنند. ارگانوئیدها همچنین در مغز موش به اندازه یک نخود رشد کرده بودند.
سلول‌های عصبی انسان در مغز موش، ۶ برابر بزرگتر از زمانی‌که در لوله آزمایش بودند، رشد کرده بودند.
این محققان سپس مجموعه‌ای از آزمایش‌ها را انجام دادند که نشان داد سلول‌های مغز انسان می‌توانند سیگنال‌های حسی را از شارِب‌های (شارِب به نوع ویژه‌ای از مو یا پرهای حسگر در بعضی جانوران، به‌ویژه پستانداران و پرندگان گفته می‌شود) موش دریافت کنند، همچنین می‌توانند دستورالعمل‌هایی را به قسمت‌های دیگر مغز موش ارسال کنند.
پروفسور پاسکا گفت: آنها می‌توانند ورودی حسی را دریافت کنند و در برخی از مدارهای عصبی موش نیز مشارکت دارند.
هدف این تیم تحقیقاتی، توسعه مدل‌های درون‌تنی برای مطالعه مغز انسان و بیماری‌های آن است.
مطالعه زیربنای پیچیده سلولی یا شیمیایی اختلالات مغزی مانند اوتیسم و اسکیزوفرنی در انسان بسیار سخت است. موش‌ها جانشین‌های ضعیفی برای مغز انسان هستند و تحقیق در مورد نخستی‌ها نیز از نظر اخلاقی مورد شک است.
اما محققان امیدوارند که رشد ارگانوئیدهای مغز انسان در گونه‌ای دیگر یک قدم آنها را به دیدن درون ذهن انسان نزدیک‌تر کند. به خصوص وقتی نوبت به آزمایش داروهای جدید برای بیماری‌های مغزی می‌رسد.
یکی از گام‌های واضح بعدی می‌تواند قرار دادن ارگانوئیدهای مغز انسان در نخستی‌ها باشد. مغز آنها به اندازه‌ای بزرگ است که بافت‌های مغزی بیشتری از انسان را در خود جای دهد و بافت مغزی آنها بسیار بیشتر از موش‌هایی است که به سلول‌های مغز اجازه بلوغ می‌دهند.
اما به گفته پروفسور پاسکا، این در حال حاضر یک خط قرمز است: پیوند به نخستی‌ها چیزی نیست که ما انجام دهیم یا آن را تشویق کنیم.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: مغز موش اختلالات مغزی مغز انسان سلول های مغز مغز موش موش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۸۷۰۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تولید دارویی که از دیابت جلوگیری می‌کند
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیواطلس، این آنتی بادی مونوکلونال آزمایشی مانند یک سپر از آسیب به سلول های تولید کننده انسولین محافظت می کند و حتی در برخی موارد طول عمر این سلول ها را افزایش می دهد.
دیابت نوع یک زمانی روی می دهد که سیستم ایمنی بدن بیمار به سلول های بتا در پانکراس حمله می کند. این سلول های مهم انسولین تولید می کنند و بدون این ماده فرد نمی تواند سطح گلوکز خون را مدیریت کند که این روند یه تزریق مادام العمر انسولین منجر می شود و پیامدهایی برای سلامت فرد دارد.
اما محققان دانشگاه جان هاپکینز در پژوهشی جدید راهی نوین برای جلوگیری از آغاز دیابت یا حتی معکوس کردن آن در مراحل اولیه ابتلا یافته اند. یک داروی جدید به نام mAb43 که در حقیقت یک درمان آزمایشی است، برای مقابله با طیفی از بیماری ها نوید بخش بوده است.
آنتی بادی ها در حقیقت پروتئین هایی هستند که سلول هایی خاص و معمول پاتوژن های خارجی رابه یکدیگر پیوند می دهند تا آنها را از بدن پاکسازی کنند. واکسن ها به پروتئین سیستم ایمنی بدن آموزش می دهد تا در مقابل هدف های خاصی آنتی بادی تولید کند. آنتی بادی های مونوکلونال طوری مهندسی شده اند تا با یک هدف خاص بجنگند و به طور یک جا به عنوان واکنشی سریع به یک بیماری خاص مانند عفونت، به بدن منتقل می شوند. این نوع درمان هادر مطالعات اخیر برای مقابله با بیماری هایی مانندمالاریا، کووید۱۹ و غیره کارآمد بوده است.
در این موارد آنتی بادی ها طوری طراحی شدندتا سلول ها را از سیستم ایمنی بدن مخفی کنند. اما mAb43آنها را به پروتئینی کوچک که روی سطح سلول های بتا قرار دارد، پیوند می زندو سپس به عنوان یک سپر یا پوشش عمل می کند تا آنها را در برابر حملات سلول های ایمنی مخفی کند. هنگامیکه این دارو به طور مرتب مصرف شود، سلول های بتا را محافظت می کند و در نتیجه توانایی بیمار برای تولید انسولین نیز حفظ می شود. حتی اگر آسیب هایی به سلول ها وارد شده باشد، این سپر به سلول ها بتا فرصت می دهد تا بازتولید شوند.
محققان این درمان را روی ۶۴ موش مبتلا به دیابت نوع یک آزمایش کردند. موش ها پس از رسیدن به سن ۱۰ هفتگی ،هر هفته دوزهایی از این آنتی بادی را دریافت کردند و پس از ۳۵ هفته بدن تمام آنها عاری از دیابت بود. نکته جالب آنکه یکی از موش ها به طور موقت و پس از نمایان شدن علایم اولیه و قبل از دریافت آنتی بادی به این بیماری مبتلا شد. اما این موش هم پس از دریافت دوزهایی از دارو به مدت ۳۵ هفته درمان شد. همین امر نشان می دهد داروی مذکور می تواند روند ابتلا به دیابت را در مراحل اولیه ابتلا معکوس کند.
تمام موش هایی که این درمان را دریافت کردند تا پایان آزمایش (۷۵ هفته) زنده ماندند که در حقیقت طول عمر بیشتر موش ها نیز همین اندازه است. تحقیق مذکور هم اکنون با استفاده از آنتی بادی موش ها روی همین حیوانات آزمایش شده است. اما پژوهشگران تصمیم دارند در مرحله بعد نسخه انسانی این آنتی بادی را قبل از آزمایش بالینی توسعه دهند. اما یک مانع اصلی هنوز وجود دارد. آنتی بادی های مونوکلونال ممکن است برای مصرف گسترده گرانقیمت باشند.محققان امیدوارند با تحقیقات بیشتر هزینه آنها را کاهش دهند.
این تحقیق در ژورنال دیابت منتشر شده است.
کد خبر 6095397
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلالهای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت